Ljós í myrkri
Velkomin á síðuna. Hér er stutt kynningarmyndband fyrir þig sem mun aðeins birtast við fyrstu heimsókn.
Guð blessi þig!
Skírnin er fyrsta skrefið í hlýðni eftir að þú hefur sett trú þína á Jesú. Hún er opinber yfirlýsing um trú þína og vitnisburður um hvernig Hann hefur breytt lífi þínu. En hvað segir Biblían um skírnina og hvers vegna er hún svona mikilvæg?
Byrjum á því að lesa það sem Jesús endaði á að segja lærisveinunum áður en Hann fór til himna.
Og Jesús gekk til þeirra, talaði við þá og sagði: Allt vald er mér gefið á himni og jörðu. -19- Farið því og gjörið allar þjóðir að lærisveinum, skírið þá í nafni föður, sonar og heilags anda, -20- og kennið þeim að halda allt það, sem ég hef boðið yður. Sjá, ég er með yður alla daga allt til enda veraldar.
Skírnin er ytra tákn innri umbreytingar. Hún táknar dauða, greftrun og upprisu Krists og hvernig trúaðir fara frá dauða yfir í líf þegar þeir setja trú sína á hann. Þegar við skírumst lýsum við opinberlega yfir að við höfum treyst Jesú Kristi til hjálpræðis og að við ætlum að fylgja Honum af öllu hjarta.
Yfirlýsing að hafa tekið á móti fagnaðarerindinu og gert Jesús Krist að Drottni og frelsara lífs okkar.
Til fyrirgefningar syndanna og að grafa gamla manninn.
Hlýðni við Orð Guðs til að fá að gjöf Heilagan anda.
Leið til að gefa Guði dýrðina og segja öðrum frá Honum.
Tákn sáttmálans sem þú ert komin/n í með Jesú Kristi.
Skírnin er mjög mikilvæg athöfn í Biblíunni og fylgdi ótvírætt með í frásögn þegar lærisveinarnir voru að boða fagnaðarerindið. Einnig er mjög mikilvægt að skíra rétt og samkvæmt þeirri forskrift sem okkur er gefin í Orðinu. Við lásum í versinu í byrjun að það ætti að, “skírið þá í nafni föður, sonar og heilags anda“. Pétur einn af lærisveinunum tólf var viðstaddur þegar Jesús var að kenna þeim þetta og við skulum sjá hvernig hann túlkaði þetta strax í kjölfarið.
Pétur sagði við þá: Gjörið iðrun og látið skírast hver og einn í nafni Jesú Krists til fyrirgefningar synda yðar; þá munuð þér öðlast að gjöf heilagan anda.
Meðan Pétur var enn að mæla þessi orð, kom heilagur andi yfir alla þá, er orðið heyrðu-45- Hinir trúuðu Gyðingar, sem komið höfðu með Pétri, urðu furðu lostnir, að heilögum anda, gjöf Guðs, skyldi einnig úthellt yfir heiðingjana, -46- því þeir heyrðu þá tala tungum og mikla Guð.Þá mælti Pétur: Hver getur varnað þess, að þeir verði skírðir í vatni? Þeir hafa fengið heilagan anda sem vér. -48- Og hann bauð, að þeir skyldu skírðir verða í nafni Jesú Krists.
Pétur skildi að Guð er einn og að hann heitir Jesús Kristur. Því sagði hann þeim ekki bókstaflega að skírast í nafni “föður, sonar og heilags anda”, heldur í nafninu á Guði sem er Jesús Kristur. Við sjáum svo síðar í Postulasögunni að Páll var með sömu opinberun og Pétur. Páll lét einnig skíra í Jesú nafni.
Það er einnig áhugavert í versinu hér fyrir neðan hvernig Páll fer beint í að spyrja þá hvort þeir séu skírðir þegar þeir sögðust ekki vera með Heilagan anda. Því fyrirheitið um að fá Heilagan anda að gjöf er tengt því að taka skírn.
Meðan Apollós var í Korintu, fór Páll um upplöndin og kom til Efesus. Þar hitti hann fyrir nokkra lærisveina. -2- Hann sagði við þá: Fenguð þér heilagan anda, er þér tókuð trú? Þeir svöruðu: Nei, vér höfum ekki einu sinni heyrt, að heilagur andi sé til. -3- Hann sagði: Upp á hvað eruð þér þá skírðir? Þeir sögðu: Skírn Jóhannesar. -4- Þá mælti Páll: Jóhannes skírði iðrunarskírn og sagði lýðnum að trúa á þann, sem eftir sig kæmi, það er á Jesú. -5- Þegar þeir heyrðu þetta, létu þeir skírast til nafns Drottins Jesú.
Ég geng persónulega svo langt að segja að ef fólk hefur ekki verið skírt í nafni “Drottins Jesú Krists”, ætti það að leita Guðs og íhuga að taka skírn að nýju. Við sjáum vel að lærisveinarnir skírðu með þessum hætti og það er aðeins eitt nafn sem getur frelsað okkur og er því ekki að furða að djöfulinn sé búin að setja inn villu í skírnina og taka út nafnið í skírninni í mörgum kirkjudeildum.
Jesús er steinninn, sem þér, húsasmiðirnir, virtuð einskis, hann er orðinn hyrningarsteinn. -12- Ekki er hjálpræðið í neinum öðrum. Og ekkert annað nafn er mönnum gefið um víða veröld, sem getur frelsað oss.
Biblían kennir okkur að til að skírast þá þurfum við að vera komin með vit til að játa að við trúum af öllu hjarta. Það getum við ekki gert sem ungabörn og er því ungabarnaskírn ekki samkvæmt fyrirmynd Biblíunnar. Einnig sjáum við bæði þegar verið var að skíra Jesú og hirðmanninn frá Eþíópíu að þeir stigu ofan í vatn og eftir skírnina upp úr vatninu.
Filippus tók þá til orða, hóf máls á ritningu þessari og boðaði honum fagnaðarerindið um Jesú. -36- Þegar þeir fóru áfram veginn, komu þeir að vatni nokkru. Þá mælti hirðmaðurinn: Hér er vatn, hvað hamlar mér að skírast? -37- Filippus sagði : “Ef þú trúir af öllu hjarta , er það heimilt.” Hirðmaðurinn svaraði honum: “Ég trúi, að Jesús Kristur sé sonur Guðs.” -38- Hann lét stöðva vagninn, og stigu báðir niður í vatnið, Filippus og hirðmaðurinn, og Filippus skírði hann.
En þegar Jesús hafði verið skírður, sté hann jafnskjótt upp úr vatninu.
Skírnin er fyrir hvern þann sem hefur tekið persónulega ákvörðun um að fylgja Jesú Kristi. Hún er nauðsynlegt hlýðnisspor og opinber yfirlýsing trúar með fyrirheiti að þeir sem taka þetta skref muni fá að gjöf Heilagan anda sem er pantur okkur og trygging um eilíft líf, mikilvægasta gjöf Guðs til mannsins.
Með því var skírnin fyrirmynduð, sem nú einnig frelsar yður, hún sem ekki er hreinsun óhreininda á líkamanum, heldur bæn til Guðs um góða samvisku fyrir upprisu Jesú Krists,-22- sem uppstiginn til himna, situr Guði á hægri hönd, en englar, völd og kraftar eru undir hann lagðir.
Hafðu samband við okkur og við leiðum þig í gegnum þetta mikilvæga trúarskref. Við skírum reglulega á Hallgerðshólum í notalegum heitum potti, en það er í raun hægt að taka skírn hvar sem vatn er til niðurdýfingar.
Það mikilvægasta sem við getum eignast í þessu lífi er Heilagur andi og persónulegt samfélag við Drottinn okkar Jesú Krist. Pétur segir okkur að ef við tökum skírn munum við fá að gjöf Heilagan anda. Þetta er fyrirheiti sem við skulum vera viss um að fara ekki á mis við og taka ákvörðun um að fylgja þeim fyrirmælum sem Biblían kennir okkur. Hér eru nokkur vers að lokum um Heilagan anda ykkur til uppörvunar.
En þér munuð öðlast kraft, er heilagur andi kemur yfir yður, og þér munuð verða vottar mínir í Jerúsalem og allri Júdeu, í Samaríu og allt til endimarka jarðarinnar.
Í honum eruð og þér, eftir að hafa heyrt orð sannleikans, fagnaðarerindið um sáluhjálp yðar og tekið trú á hann og verið merktir innsigli heilags anda, sem yður var fyrirheitið. -14- Hann er pantur arfleifðar vorrar, að vér verðum endurleystir Guði til eignar, dýrð hans til vegsemdar.
Guð blessi þig!
Stundirnar okkar eru svo dýrmætar og ég er fullur þakklætis yfir því sem Guð er að gera. Það að skapari himins og jarðar með öllu því sem er að gerast í heiminum í dag sé reiðubúinn og viljugur að mæta okkur persónulega með nærveru sína í litlu húsi á Borg í Grímsnesi er svo stórkostlegt að því verður ekki líst með orðum. Ég elska Drottinn minn af öllu hjarta, því Hann elskaði mig að fyrra bragði og Hann elskar þig kæri lesandi. Gefðu Honum allt þitt líf og haltu engu eftir, það er leiðin til lífsins. Auðmýktu þig undir Hans voldugu hönd og leitaðu vilja Hans af öllu hjarta og þá muntu finna Hann. Ég hvet þig til að hlusta á kennsluna sem tekin var upp á fimmtudaginn, hún sýnir okkur það sem skiptir Guði einna mestu máli, að vera auðmjúk og lítillát.
Fyrra Pétursbréf 5:5-10
Og þér, yngri menn, verið öldungunum undirgefnir og skrýðist allir lítillætinu hver gagnvart öðrum, því að Guð stendur gegn dramblátum, en auðmjúkum veitir hann náð. -6- Auðmýkið yður því undir Guðs voldugu hönd, til þess að hann á sínum tíma upphefji yður.
Orðskviðirnir 16:18
Drambsemi er undanfari tortímingar, og oflæti veit á fall.
Guði þekkar fórnir eru sundurmarinn andi, sundurmarið og sundurkramið hjarta munt þú, ó Guð, eigi fyrirlíta.
Guð blessi þig!
Ef þig langar að prufa að koma í heimahópinn okkar þá ertu hjartanlega velkomin. Við hittumst á Borg í Grímsnesi klukkan 19:15 alla fimmtudaga. Hafðu samband til að fá nánari upplýsingar um heimilsfang og mögulegt far með trúsystkinum ef þú ert til dæmis Í Reykjavík eða nágrenni.
Vanrækið ekki safnaðarsamkomur yðar eins og sumra er siður, heldur uppörvið hver annan, og það því fremur sem þér sjáið að dagurinn færist nær.
Og Drottinn Guð lét upp vaxa af jörðinni alls konar tré, sem voru girnileg á að líta og góð að eta af, og lífsins tré í miðjum aldingarðinum og skilningstréð góðs og ills.
Þessi einfalda yfirlýsing leggur grunninn að því hvernig lífi við munum lifa og þar af leiðandi hvernig manneskjur við erum. Frá upphafi setti Guð fram tvær leiðir sem mannkynið gæti farið, þegar dagrenning tímans rann upp sagði Guð að tvö tré væru í garðinum. Þessi yfirlýsing lagði grundvöll allra framtíðarkenninga og skilnings á því hvernig Guð ætlaðist til að maðurinn lifði í þessum heimi. Vegna þessa er algjörlega nauðsynlegt að við skiljum hvað Guð var að segja varðandi þessi tvö tré.
Guð setti ekki skilningstréð utan seilingar eingöngu til að prófa Adam og Evu. Hann bannaði að eta af því vegna þess að það var banvænt eitur. Guð sagði ekki: ef þú etur af þessu tré mun ég refsa þér eða drepa þig; Hann sagði: „á þeim degi sem þú etur af því skaltu vissulega deyja.“ Satan á rót valds síns frá þessu tré, sem varð hin mikla aðskilnaðarlína milli tveggja tegunda fólks á jörðinni.
Skilningstréð góðs og ills og lífsins tré tákna tvær ættarlínur á jörðinni, tvö sæði og tvær ólíkar og andstæðar ætternislínur. Eftir fallið sagði Guð þetta:
Og fjandskap vil ég setja milli þín og konunnar, milli þíns sæðis og hennar sæðis. Það skal merja höfuð þitt, og þú skalt merja hæl þess.
Nú voru tvö sæði á jörðinni, tvær ólíkar og gagnstæðar tegundir lífs og átök höfðu hafist á milli þessara tveggja sæða sem myndu vara allt til enda. Tvö ríki voru nú í stríði hvert við annað, baráttan milli ljóss og myrkurs á þessari jörð var hafin og lögmál var sett – lögmál syndarinnar.
En syndin er broddur dauðans og lögmálið afl syndarinnar.
Á þeim degi sem þú etur af þessu tré munt þú deyja.
Mannleg þekking á því hvað er gott og hvað er illt hefur leitt af sér hina hrikalegustu illsku. Þessi mannhyggja fæðir af sér hinar undarlegustu röksemdafærslur — bjargið hvalnum en drepið barnið. Flestir í svokallaðri grænni hreyfingu berjast fyrir að bjarga dýrum á meðan þeir styðja dráp barna í móðurlífi. Samkynhneigð er afurð þessa illa trés mannlegrar þekkingar, þaðan sem Satan dregur vald sitt á jörðinni.
Guð er ekki valdasjúkur einræðisherra sem býr til lögmál til að stjórna okkur, lögmál Guðs eru góð og hrein.
Lögmál Drottins er lýtalaust, hressir sálina, vitnisburður Drottins er áreiðanlegur, gjörir hinn fávísa vitran. -9- Fyrirmæli Drottins eru rétt, gleðja hjartað. Boðorð Drottins eru skír, hýrga augun. -10- Ótti Drottins er hreinn, varir að eilífu. Ákvæði Drottins eru sannleikur, eru öll réttlát. -11- Þau eru dýrmætari heldur en gull, já, gnóttir af skíru gulli, og sætari en hunang, já, hunangsseimur. -12- Þjónn þinn varðveitir þau kostgæfilega, að halda þau hefir mikil laun í för með sér.
Lögmál syndarinnar, óhlýðni við lögmál Guðs er synd og dauði. Á þeim degi sem þú etur af því tré muntu deyja.
Hvort tré táknaði annað hvort uppsprettu lífs eða dauða
Eftir Fyrri heimsstyrjöldina sögðu heimspekingarnir: „Við megum aldrei leyfa þessu að gerast aftur.“ Þeir breiddu út þá hugmynd að mannleg uppljómun í gegnum menntun myndi smám saman leiða til siðmenntaðs heims. Eftir Síðari heimsstyrjöldina og hrylling Helfararinnar hljómaði aftur hið sama kall: við verðum að mennta og skapa siðmenntað samfélag. Menntastofnanir heimsins í dag halda enn fast í þessa sömu banvænu heimspeki mannúðar og sjálfsbætingar, án þess að lúta lögmáli lífsins tré. Frá því að maðurinn var rekin úr Paradís hefur hann reynt að skapa sína eigin paradís í þessum heimi án Guðs og í staðinn hefur hann breytt jörðinni í helvíti. Við lifum enn í heimi þar sem ótrúleg eyðilegging og blóðbað ríkir. Einungis lögmál andans, lögmál lífsins, getur frelsað mannkynið og gert því kleift að byggja nýjan heim friðar og öryggis.
Ljósið sigrar alltaf myrkrið, kærleikurinn sigrar hið illa og Jesús er að koma aftur til að reisa ríki sitt á þessari jörð, sem mun skína sem vitnisburður í þúsund ár gegn heimsku mannhyggjunnar.
Lögmál lífsins anda hefur í Kristi Jesú frelsað þig frá lögmáli syndarinnar og dauðans.
Og hún fæddi annað sinn, bróður hans, Abel. Abel varð hjarðmaður, en Kain jarðyrkjumaður. -3- Og er fram liðu stundir, færði Kain Drottni fórn af ávexti jarðarinnar. -4- En Abel færði einnig fórn af frumburðum hjarðar sinnar og af feiti þeirra. -5- Og Drottinn leit með velþóknun til Abels og fórnar hans, en til Kains og fórnar hans leit hann ekki með velþóknun. Þá reiddist Kain ákaflega og varð niðurlútur.
Vafalaust höfðu Adam og Eva talað aftur og aftur við börn sín um blóðfórnina, blóðfórnina sem var færð til að hylja synd þeirra í Paradís, en samt skildi Kain ekki þetta lögmál lífsins eða fór framhjá því visvítandi.
Þessar ritningar gefa okkur skýra mynd af hinum tveimur leiðum, hinum tveimur trjám. Abel færði lamb sem fórn, Kain færði afurðir jarðarinnar, önnur var blóðfórn, hinn var jarðyrkjumaður sem færði jarðneska fórn. Einkenni ætternis Kains hafa alltaf verið þau sömu, jarðbundin hugsun. Hér hófst baráttan, línurnar voru dregnar, hinar tvær leiðir skilgreindar á jörðinni; hinn náttúrulegi maður hefur aldrei skilið vegi Guðs, lífsins tré.
Þá mælti Drottinn til Kains: Hví reiðist þú, og hví ert þú niðurlútur? -7- Er því ekki þannig farið: Ef þú gjörir rétt, þá getur þú verið upplitsdjarfur, en ef þú gjörir ekki rétt, þá liggur syndin við dyrnar og hefir hug á þér, en þú átt að drottna yfir henni?
Maðurinn án anda veitir ekki viðtöku því, sem Guðs anda er, því að honum er það heimska og hann getur ekki skilið það, af því að það dæmist andlega.
Jesús svaraði honum: Sannlega, sannlega segi ég þér: Enginn getur séð Guðs ríki, nema hann fæðist að nýju.
Afleiðingar vegar Kains, sem hófst við að eta af skilningstrénu góðs og ills, komu skýrt í ljós aðeins sjö kynslóðum síðar.
Er Drottinn sá, að illska mannsins var mikil á jörðinni og að allar hugrenningar hjarta hans voru ekki annað en illska alla daga, -6- þá iðraðist Drottinn þess, að hann hafði skapað mennina á jörðinni, og honum sárnaði það í hjarta sínu. -7- Og Drottinn sagði: Ég vil afmá af jörðinni mennina, sem ég skapaði, bæði mennina, fénaðinn, skriðkvikindin og fugla loftsins, því að mig iðrar, að ég hefi skapað þau.
Babel var tilraun til að lifa án Guðs og að snúa við Honum baki og þessi andi er að ná hámarki sínu í dag. Fyrir þá sem sjá út fyrir hið náttúrulega eru átökin í Írak (Babýlon) í dag mynd af þessum langvarandi átökum sem ná hámarki sínu á okkar tímum. Baráttan stendur enn yfir í dag, tvær ættarlínur í stríði til dauða og það getur aðeins orðið einn endir.
Og hann hrópaði með sterkri röddu og sagði: Fallin er, fallin er Babýlon hin mikla og orðin að djöfla heimkynni og fangelsi alls konar óhreinna anda og fangelsi alls konar óhreinna og viðbjóðslegra fugla. -3- Því að hún hefur byrlað öllum þjóðum af reiði-víni saurlifnaðar síns, og konungar jarðarinnar drýgðu saurlifnað með henni og kaupmenn jarðarinnar auðguðust af gnóttum munaðar hennar. -4- Og ég heyrði aðra rödd af himni, sem sagði: Gangið út, mitt fólk, út úr henni, svo að þér eigið engan hlut í syndum hennar og hreppið ekki plágur hennar. -5- Því að syndir hennar hlóðust allt upp til himins og Guð minntist ranglætis hennar.
Guð leitast við að draga Babýlon úr okkur öllum, sjálfstæðið frá Guði sem kristnir menn verða að yfirstíga, annars munum við ekki lifa af þá daga sem fram undan eru. Ég sagði ekki að þú yrðir ekki hólpinn, heldur að þú myndir ekki lifa af það sem fram undan er, þú munt ekki ljúka hlaupi þínu né ganga inn í himininn sem sannarlega sigursæll kristinn einstaklingu, tilbúinn til að ríkja með Honum.
Margur vegurinn virðist manninum greiðfær, en endar þó á helslóðum.
Guð blessi þig!
Guð gaf vakningarorð í dag sem ég hvet ykkur til að hlusta á hér að ofan. Stundin var virkilega blessuð og mjög áþreifanleg nærvera Drottins var til staðar. Þetta var nýtt manna fyrir okkur sem líkama og brýn áskorun að taka framförum. Guð er að vekja upp sitt fólk og tímarnir sem við erum á krefjast þess að við stígum fram í djörfung og krafti Heilags Anda. Aðeins með Guðs hjálp eigum við von um að standast en við þurfum að sækja mannað eða hið daglega brauð á hverjum degi. Það er ekki nóg að fara á samkomu einu sinni í viku. Hver og einn þarf að biðja, lesa og leita vilja Guðs fyrir sitt líf stöðuglega. Gjöra köllun sína og útvalninu vissa. Það er ekki að ástæðulausu að við biðjum í bæninni sem Guð kenndi okkur, “Faðir vorinu”, Guð gef oss í dag vort daglegt brauð. Því við þurfum á því að halda á hverjum degi til að standast á þessum síðustu tímum.
Þessi kennsla er til uppörvunar fyrir okkur öll og ef þú hlustar vel þá muntu sjá að allt sem Guð gerir er gert í kærleika.
Fyrra Korintubréf 11:32
En fyrst Drottinn dæmir oss, þá er hann að aga oss til þess að vér verðum ekki dæmdir sekir ásamt heiminum.
Síðara Korintubréf 13:5
Reynið yður sjálfa, hvort þér eruð í trúnni, prófið yður sjálfa. Gjörið þér yður ekki grein fyrir, að Jesús Kristur er í yður? Það skyldi vera, að þér stæðust ekki prófið.
Guð blessi þig!
Ef þig langar að prufa að koma í heimahópinn okkar þá ertu hjartanlega velkomin. Við hittumst á Borg í Grímsnesi klukkan 19:15 alla fimmtudaga. Hafðu samband til að fá nánari upplýsingar um heimilsfang og mögulegt far með trúsystkinum ef þú ert til dæmis Í Reykjavík eða nágrenni.
Vanrækið ekki safnaðarsamkomur yðar eins og sumra er siður, heldur uppörvið hver annan, og það því fremur sem þér sjáið að dagurinn færist nær.
Þess vegna ber oss að gefa því enn betur gaum, er vér höfum heyrt, svo að eigi berumst vér afleiðis.
“Og þegar þú finnur fyrir þessari litlu viðvörunarbjöllu djúpt í hjarta þínu, þá er betra að þú stoppir strax og skoðir stöðuna. Þegar þú heyrir Orðið, skaltu snúa aftur að því. Það er sannarlega Orð Guðs. Það hringir lítill viðvörunarbjalla; þú ættir að hlusta á hana. Gakktu ekki yfir það, því þú kemst aldrei lengra fyrr en þú kemur aftur til baka, þar sem þú yfirgafst Hann.”
William Branham (62-0124 – Have Not I Sent Thee?)
Í mikilli miskunn sinni hefur Guð sett inn í hvern trúaðan himneskt viðvörunarkerfi—andlega „viðvörunarbjöllu“ sem lætur vita þegar við byrjum að fjarlægjast sannleik Hans. Þetta er ekki bara tilfinningar eða samviska, heldur hin trúfasta rödd Heilags Anda sem kallar okkur aftur til festu okkar í Kristi. Þetta viðvörunarkerfi starfar af fullkominni nákvæmni og virkjar sig um leið og við förum að villast af leið Guðs.
Hugsaðu um það eins og andlegan reykskynjara—hann gefur frá sér viðvörun ekki þegar húsið logar alelda, heldur við fyrstu merki um reyk. Viðvörun Heilags Anda kemur ekki þegar við höfum gjörsamlega yfirgefið sannleikann, heldur við fyrstu vísbendingu um að við séum að reika. Þetta snemmbúna viðvörunarkerfi er ein af mestu miskunnargjöfum Guðs til barna sinna og má aldrei hunsa!
Orðið „afleiðis“ í Hebreabréfinu 2:1 kemur úr grísku og þýðir „að flæða framhjá, að svífa hjá, að fjarlægjast.“ Líkt og bátur sem smám saman rekur frá festarhöfn sinni, gerist andlegt reki oft svo hægt að við tökum varla eftir því. Við fjarlægjumst Guð sjaldnast með dramatískum stökkum, heldur smám saman—sentímetra fyrir sentímetra, málamiðlun fyrir málamiðlun.
Þetta reki birtist á lúmskan hátt:
Kólnandi hollusta sem byrjar með styttri bænastundum
Smávægilegar málamiðlanir varðandi viðmið sem virðast saklausar í fyrstu
Léttvæg viðhorf gagnvart synd sem þróast smám saman
Vaxandi þægindi með fjarlægð frá nærveru Guðs
Minnkuð næmni fyrir rödd Heilags Anda
Þegar himneska viðvörunin hljómar í anda okkar, stöndum við frammi fyrir lykilákvörðun:
✔ Stoppa þar sem við erum
✔ Taka andlega stöðumat
✔ Snúa aftur að síðasta hlýðnispunkti okkar
❌ Áframhaldandi reki deyfir andlega næmni
❌ Hver hundsuð viðvörun gerir þá næstu erfiðari að heyra
❌ Líkt og öldur sem mynda hringi, getur áhrif syndar valdið dofa með tímanum
“Farðu með mig aftur að klettinum, Drottinn. Farðu með mig aftur. Ég er að reka. Ó, ekki láta mig fjarlægjast hann. Leyf mér… Ef ég á að nærast, leyf mér að nærast við bergið. Leyf mér að vera nálægt þar sem mannað fellur. Ég þarf ekki að reika út. Mannað er lagt rétt við dyrnar.“
William Branham (63-0113M – Letting Off Pressure)
Andlegt reki er oft lúmskt ferli, varla áberandi fyrr en þú áttar þig á að þú ert orðinn fjarlægur frá andlegum kjarna þínum. Viðurkenning er lykilskref í endurreisn, augnablik djúprar hreinskilni og auðmýktar gagnvart Guði. Þetta snýst um að þróa andlega næmni sem gerir þér kleift að greina minnstu hreyfingar í átt frá grundvallartengslum þínum við Krist.
Að axla ábyrgð felur í sér að fara lengra en afsakanir eða að kenna öðrum um. Þetta er djúpt persónulegt uppgjör þar sem þú viðurkennir eigin val og skilur að andleg fjarlægð verður sjaldnast til á einu augnabliki, hún er röð smárra málamiðlana.
Þessi viðurkenning snýst ekki um refsingu heldur um að skapa rými fyrir umbreytingu.
Að játa þörfina fyrir að snúa aftur er náðarverk, vitneskjan um endurreisn er alltaf möguleg, að kærleikur Guðs kallar stöðugt á þig, sama hversu langt þú hefur reikað.
Að snúa aftur er meira en líkamleg eða tilfinningaleg hreyfing, þetta er andleg samstilling. Það er að koma aftur að nákvæmlega þeim stað þar sem þú byrjaðir að reka, skilja þau augnablik og þær ákvarðanir sem leiddu þig af leið.
Að endurreisa hið brotna samfélag snýst um að endurnýja nándina við frelsarann. Þetta snýst ekki um fullkomnun, heldur hreinskilið, opið samfélag. Líkt og samband sem hefur særst af fjarlægð, krefst endurreisnar, þolinmæði, skilnings og vilja til að vera algjörlega til staðar.
Að dvelja nálægt Guði er kannski erfiðasti þátturinn í andlegri endurreisn. Það er dagleg ákvörðun um að vera nærri „klettinum“—þessum heilaga stað guðlegrar verndar og umönnunar.
Að dvelja þar sem „Mannað fellur“ snýst um að staðsetja sig þannig að maður fái andlega næringu. Það er að skilja að andleg næring snýst ekki um streitu eða áreynslu, heldur um að vera til staðar og móttækilegur fyrir því sem Guð gefur.
Myndmál reks og að snúa aftur er dýrmætt og kraftmikið. Líkt og skip sem hægt og rólega færist af leið vegna strauma, getur okkar andlega líf smám saman fjarlægst frá klettinum.
Þegar Heilagur Andi kallar okkur aftur á réttan veg fyrir líf okkar, þurfum við að viðurkenna og gefa eftir með auðmýkt, og sífellt beina hjörtum okkar að Jesús, hinni sönnu uppsprettu styrks og vonar.
Það fallega myndmál um að vera nálægt „Klettinum“ þar sem „Mannað fellur“ gefur til kynna að endurreisn snýst ekki um stórar svipmiklar gjörðir, heldur um nánd og samfélag á daglegum grunni. Það snýst um að skapa líf sem einkennist af athygli, auðmýkt og djúpri viðurkenningu á stöðugri þörf okkar fyrir guðlega náð.
Þegar við erum fest í Kristi:
Himneski Faðir,
Opnaðu hjörtu okkar fyrir hinni mjúku rödd Heilags Anda og gefðu okkur eyru til að heyra viðvörun Þína áður en hætta nálgast. Skapaðu í okkur viðbragð sem er fljótt að hlusta og hratt til að hlýða.
Þegar lúmskir straumar ógna því að toga okkur burt, dragðu okkur aftur til Klettsins okkar, Frelsara okkar. Akkeraðu okkur fast við órjúfanlegan sannleikan Þinn.
Gefðu okkur greiningu, næmni fyrir leiðsögn Þinni, sterka mótstöðu við andlega reki og staðfestu í því að vera nálægt hjarta Þínu.
Láttu okkur heyra rödd Þína skýrt og hjálpaðu okkur að svara fljótt þegar þú gefur viðvörun. Haltu hjörtum okkar mjúkum og móttækilegum fyrir guðlegum viðvörunum, og gerðu okkur fljót til að hlýða svo við hunsum ekki viðvaranir Þínar.
Dregðu okkur nær og nær klettinum, þar sem Mannað fellur ferskt á hverjum morgni, og nærvera Þín gefur okkur fullkominn frið.
Í nafni Drottins Jesú Krists, Amen.
Guð blessi þig!